Żyjemy w czasach, w których pozory i opinia powszechna decydują o naszym zdaniu na dany temat. Często jesteśmy podatni na wpływy innych i tego co mówią, wówczas gdy sami tak na prawdę nie wiedzą z czym mają do czynienia. Te sytuacje nie mogłyby ominąć kwestii kynologii. Najczęściej jest to spotykane w przypadku psów obronnych, zatem molosów, typu bull oraz po prostu wszystkich nieco większych ras.
Przed państwem trzy popularne rasy wybrane z tych pozornie "najgroźniejszych".
Gdy w hollywoodzkich filmach potrzebny jest groźny pies- najczęściej angażuje się dobermana. Każdy z nas zapewne chociaż raz oglądał film, w którym główny bohater, będąc biedakiem dostaje prace w ogromnej posiadłości (lub zakochuje się w córce jej bogatego właściciela), której strzegą dwa takie psy. Pospolita fabuła, ale spróbujcie mi zaprzeczyć. :P Ta wdzięczna rasa została stworzona w Niemczech przez Carla Fryderyka Louisa Dobermana, poborcę podatkowego. Przedstawiciel tej rasy miał chronić go przed złodziejami, gdy chodził po niebezpiecznych dzielnicach z pieniędzmi. Te olbrzymy są potomkami terierów, cieszącymi się piątym miejscem w rankingu psiej inteligencji. Nie mówi się o tym tak często, jak
o tym że są jednymi z najgroźniejszych psów świata. Swój drapieżny wygląd zawdzięczają stojącym uszom. Są one obcinane, doberman naturalnie rodzi się
z oklapniętymi uszkami. Mają atletyczną budowę ciała, głęboką klatkę piersiową
i krótką sierść (zwykle jest czarna podpalana, ale zdarza się także umaszczenie płowe, niebieskie i czekoladowe). Mają kilka wrodzonych schorzeń. m.in. choroba von Willebranda- to wrodzony brak jednego z czynników krzepnięcia krwi. Osobnik może się wykrwawić na śmierć. Drugą chorobą jest syndrom Wooblera, (występuje wśród wielu gatunków zwierząt, zwłaszcza u tych posiadających dość długie nogi) powoduje, że kończyny psa się trzęsą, co uniemożliwia mu normalne funkcjonowanie.
Znany wszystkim pitbull również ma przodków terrierów. Sam nim jest. Pełna nazwa to amerykański pitbulterier. Pies ten jest jedną z ras ujętych w Polsce
w "wykazie psów UZNAWANYCH za agresywne" (słowo na "u" według mnie mówi samo za siebie".W wielu krajach jego hodowla przez osoby prywatne jest zakazana lub obciążona wymogiem pozwolenia lub rejestracji. American Pit Bull Terrier często mylony jest z rasą American Staffordshire Terrier. Sytuacja ta wynika
z faktu, że w USA istnieją dwie organizacje kynologiczne, które uznają inne rasy. Pies może być rejestrowany podwójnie, jako American Staffordshire Terrier
i American Pit Bull Terrier, lub pojedynczo. Odróżnienie tych ras, jak twierdzą sami hodowcy, jest problematyczne. Opinie hodowców mówią, że ewentualne kryterium rozróżnienia tych ras może stanowić charakter. American Pit Bull Terrier jest bardziej gameness, jednak współczesne niebiorące udziału w walkach psy hodowane przez miłośników cechę tę niemal całkowicie zatraciły.
Co to jest gameness? Otóż jest to utrata instynktu samozachowawczego
i niepohamowana wola walki u niektórych ras z grupy terrierów. Pies posiadający tę cechę, mimo iż jest ciężko ranny i przegrywa, nie waha się nadal walczyć. Osobniki game można jednak spotkać w coraz mniejszej liczbie bezpośrednio z linii walczących. Nie trzeba tu wspominać że walki psów są niezgodne z prawem,
a przede wszystkim okrutne.
Rottweiler to całkiem spory, masywny pies, o którym niegdyś marzyłam. Jego umaszczenie niewątpliwie dodaje mu uroku i w pewien sposób jest też również znakiem rozpoznawczym. To wspaniały pies rodzinny, ale dla doświadczonych właścicieli, którzy potrafią zapewnić odpowiednie szkolenie. Rodzina to idealne środowisko dla przedstawiciela tej rasy, który potrzebuje kontaktu z ludźmi, dla równowagi psychicznej. Rotti jest godny zaufania, ale mimo to nie powinno się pozostawiać go z małymi dziećmi, ze względu na element ryzyka, typowy u psów obronnych, dodatkowo- dziecięce zachowania również potrafią być nieprzewidywalne. Psiak ten ma duże wymagania ruchowe, jednak szata jest łatwa w utrzymaniu, ze względu na długość sierści. Może wykazywać tendencje
do dominacji, szczególnie dorastające samce i duży instynkt terytorialny.
Rasa ta potrzebuje odpowiedzialnego właściciela oraz spokojnego,
pewnego prowadzenia w tresurze.
pewnego prowadzenia w tresurze.
A jaka jest moja opinia?
Po tym świecie chodzą osobniki mniej lub bardziej agresywne i wszystko musi mieć jakieś źródła. Psy to bardzo zróżnicowany gatunek zwierzęcia. Zwierzę to może stać się przyjacielem, lepszym niż niejeden człowiek. Jednak nie każdemu przejdzie to tak łatwo. Najpierw musisz przede wszystkim o niego dbać i pokochać przynajmniej do połowy tak jak on kocha ciebie, bo on kocha bezwarunkowo, miłością nadzwyczajną. Rasy uznawane za agresywne to takie, które mają większe predyspozycje obronne lub skłonności do nieprzewidzianych zachowań, czyli takich, które mogą komuś zaszkodzić. Oceniamy je odgórnie. To, że ten czy inny amstaff pogryzł jakieś małe dziecko, będące BEZ OPIEKI nie powinno być dowodem na to, że tego typu ras powinniśmy unikać. Wzorzec rasy jest ważny przy ocenie charakteru psa. Jednak nie zapominajmy, że wzorzec- to wzorzec. Nie w każdym przypadku się sprawdza. Każdy pies ma inny charakter. My też różnimy się charakterami, ale nas nie osądza się o to jak traktujemy nasze psy.
Tragediom z udziałem tych psów w głównej mierze winni są nieodpowiedzialni ludzie. Dlatego tak często takie pieski zostają usypiane- ponieważ nie mają odpowiedzialnego właściciela, który właściwie pokieruje ich życiem.
Zdjęcia: http://weheartit.com/
